Een maand hier!

Voordat de (schoon)zusjes morgen komen logeren nog even jullie allemaal bijpraten.

Na een maand in Shanghai hebben we onze draai zo met z'n tweeën een beetje gevonden!
Jos gaat (vroeg) werken, komt thuis voor de lunch en gaat weer werken. Tussen half 7 en 7 uur is hij dan weer thuis.
Ik lees de kranten, tijdschriften en hou de social media bij (vaak in de zon op het balkon), klungel wat in huis, rij wat rond, doe een boodschapje of ga koffie drinken bij de Starbucks. De dagen zijn nog niet heel erg gestructureerd maar dat komt vanzelf, eerst maar eens oriënteren op wat de mogelijkheden zijn.
De avonden zijn kort zeker als je uit gaat eten, maar we kokkerellen steeds vaker zelf en tegenwoordig ook regelmatig Hollandse kost! De rode kool zonder laurier en kruidnagel smaakt weliswaar naar niks maar alleen de kleur al heeft een hoog 'thuisgehalte'! We hebben een kruidenwensenlijstje ingeleverd bij Toos en Monique waar we erg naar uitkijken, zo ook naar het gevraagde stuk kaas!
In de weekeindes lummelen we wat aan; eerst uitgebreid ontbijt en koffie met de kranten in het zonnetje waarna we eens langzaam opstarten.
Sinds ik in Shanghai ben is Jos ook wat minder actief en pakken we de draad een beetje op van de weekeindes thuis in Weurt. We vinden het ook wel erg relaxed op deze manier! We rijden wat rond op de scootertjes en zoeken een parkje of markt. Gewoon mensen kijken! Ze blijven interessant!
De puzzel ligt inmiddels op een plaat op tafel en Jos heeft als target iedere dag 5 stukjes... Het is nog een hele klus! Verder kijken we 's avonds voor het slapen gaan ook nog wel eens een filmpje; lekker met een potje thee of glaasje wijn afschakelen... of kletsen we gezellig even bij met het thuisfront via Skype of FaceTime. Fijn dat je mekaar dan toch even kunt zien en spreken!

Afgelopen week stond in het teken van de defecte wasdroger. De droger werd wel warm maar kon z'n lucht niet kwijt waardoor hij telkens afsloeg en de was niet droog werd.
Vrijdag kwam de poetshulp en die spreekt een beetje engels. Ik heb eerst een wat interessant naar het apparaat staan kijken en haar gevraagd de karakters te vertalen die bij bepaalde knopjes stond. Dat deed ze verrassend goed! Tenminste, dat denk ik???
Vervolgens ging ze zich met het apparaat bemoeien en zei ze dat ik het misschien in het kantoor beneden kon gaan vertellen en dat daar dan wellicht een techneut zou zijn die ons zou kunnen helpen. Tja, dat is een lekker advies aan iemand die nog geen woord chinees spreekt!
Maar zij niet te beroerd: ze ging mee! Die chinezen zijn me een ongeduldig volkje! Wij wachten keurig (nou ja...) op onze beurt maar zij gaan bij binnenkomst gelijk los met hun verhaal en tetteren tussen alles door. Er stond stoel in het kantoortje waar ik gelijk op mocht/moest gaan zitten en waar het kantoor voor is weet ik nu nog steeds niet! In ieder geval niet om wasdrogers te laten maken....
Onze Ayi is niet voor 1 gat te vangen: er is nog een kantoortje.... Jippie, daar weer hetzelfde ritueel: tetterend naar binnen en gelijk alle aandacht vragen, maar ook daar kwamen we niet veel verder dan een vrouw die haar man ging bellen voor een nummer van een bedrijf. Gewapend met een briefje met nummer terug naar buiten en de ayi ging gelijk, maar zonder succes bellen. Ook de bewakers die door haar aangeklampt werden konden geen uitkomst bieden! Spijtig maar alle natte was moest over het rekje op het balkon.... en wij zaten binnen....
Uiteindelijk heeft de landlord een 'mannetje' gestuurd die tevens er voor gezorgd heeft dat we weer satelliet-tv (CNN en BCCworld) hebben en een nieuwe verwarmingslamp op de badkamer.
Van enige privacy hebben ze hier nog niet gehoord, zonder te bellen kwamen ze in alle vroegte binnen terwijl ik nog op bed lag... Ik dacht dat Jos wat vergeten had en even terug naar huis was gekomen. Op mijn geroep (Jos ben jij dat?) gaf niemand antwoord dus ik dacht dat ik mij vergist had. Heb in bed nog even mijn telefoon gechecked op mail en app's en dat is mijn geluk geweest; na 20 minuten hoorde ik namelijk de voordeur weer op het slot gedraaid worden.... Voor hetzelfde geld was ik in 'minimalistische klederdracht' de woonkamer ingestapt.... Oeps, dag meneer de landlord en monteur, hoe maakt u het....


Het is nog niet gelukt om het stukje te plaatsen voordat de 'zusjes' er zijn, dus gaan we maar even verder....

Gisteren, vrijdag de 24ste geland en door de taxi voor de deur afgezet.
De reis was voorspoedig gegaan waardoor ik nog niet beneden klaarstond toen de taxi arriveerde.
De dames toonden eigen initiatief en gingen op zoek naar, waar zij dachten dat onze flat moest zijn.... Ha, flat 8, dat is 'm; naar binnen, deur dicht, op slot en in de val!
Ik liep ondertussen buiten driftig en verhit te zoeken naar de (schoon)zusjes en de taxichauffeur te verwensen, waar had ie ze nu toch weggezet? De telefoon bracht uitkomst! Opgesloten in gebouw 8!
Het was nog even een uitdaging om de bewaker van onze flat mee te krijgen naar de andere flat om de dames te bevrijden. Het woordje 'help' verstond hij wel of niet; maar de lokkende bewegingen van die gekke westerse wekte zijn nieuwsgierigheid waarschijnlijk! Niet echt van harte sjokte hij achter me aan. Uiteindelijk moest via een portofoon de bewaker van flat 8 worden opgeroepen om de deur voor de 'zusjes' met een pasje te openen. En iedereen maar lachen want op een andere manier communiceren was niet mogelijk....
Eenmaal boven (in flat 4!) kwam Jos vrij snel thuis voor de lunch en werden we verrast door een enorme hoeveelheid kruidnootjes, peperkoek, kruiden en kaas die uit de koffers kwam! Och wat heerlijk! Wat zullen wij vaak "dank u Sinterklaasje" zingen....

's Middags een wandeling via de eigen wijk naar Nanjing road met al zijn dure (merk)winkels en een bezoek aan de Jing'An-tempel.
Daar was het erg druk, de poorten stonden open (geen entree betalen dus) en er stonden veel kraampjes op het tempelplein. We moeten nog eens opzoeken waarom...
Vervolgens met de taxi naar Jos zijn werk voor een 'koffie- en plaspauze' met NXP-rondleiding, om vervolgens naar de Bund te gaan om ons te vergapen aan de gekleurde wolkenkrabbers. Lekker gegeten bij de Italiaan aan het gevraagde tafeltje bij het raam, met uitzicht op de Pearltower en Pudong. Hoe leuk kun je het krijgen? Daarna ging het 'licht' bij de logees wel uit en was het snel bedtijd!

Vanochtend allemaal redelijk op tijd wakker en na een ontbijt is Jos met zijn zussen op stap gegaan.
Eerst de buskaartjes ophalen voor de trip naar 'Gele bergen' van maandag en daarna langzaam, al sightseeing, naar de overkant van de rivier en de zon onder zien gaan vanuit het (nu nog) hoogste gebouw van Shanghai.
Vanavond wordt het een "totaal beleving" met ook het Chinese voedsel van de 'houten tafeltjes' erbij.

Het is hier nog prachtig weer, volop zon en 25/27 graden, maar vanaf maandag gaan we hier ook langzaam richting herfst met wat meer bewolking, wat regen en temperaturen die zakken naar rond de 20 graden.
Ik weet, nog steeds niets te klagen, maar ik kan wel wennen aan de huidige temperaturen en zon! We hebben het lang niet slecht hier!

Allemaal lieve groetjes, Jos en Joyce

PS de foto's komen op een later moment!