REISVERSLAG van “mei mei” Toos en Monique
Door: de (schoon)zusjes
Blijf op de hoogte en volg Jos
12 November 2014 | China, Sjanghai
REISVERSLAG van “mei mei” Toos en Monique (van 24 oktober tot 4 november 2014)
Op de terugweg in het vliegtuig genieten we nog na van een geweldig verblijf in Shanghai bij Jos & Joyce. Vliegend op 11 km hoogte hebben we dit verslag geschreven.
In het eerste weekend hebben we gelijk de pracht en praal van de Bund bekeken, inclusief de Pearl Tower; indrukwekkend. De zonsondergang vanaf de Pearl Tower hebben we helaas niet gehaald, er waren teveel chinezen op hetzelfde idee gekomen! Door 2 dames in maanpakjes werden we, met slofjes aan, in een lift naar boven ‘geschoten’. De verlichtte stad vanaf 351 meter hoogte was erg mooi. Verder uiteraard ook de roots van de Communistische Partij bezocht in Xintiandi, heerlijk op de brommertjes door de Franse concessie gereden en geflaneerd in het park. Hier konden we genieten van de zon, een karaoke concert en musicerende en discussierende chinezen.
Maandag vertrokken we met de bus naar de gele bergen. Jos had via e-mail ’n mannetje geregeld (meneer Cheng) om ons op te halen van de bus. Hij had, zo vertelde hij later, 2 jongere dames verwacht. Gelukkig waren wij de enige 2 westerlingen in de bus, dus spotte hij ons (“dames van middelbare leeftijd”) en nam ons mee naar zijn klein restaurantje waar we wat gegeten hebben. Hij bracht ons vervolgens naar de volgende bus en met de kabelbaan waren we om ½ 5 boven. Zeer imposante bergen met goed verzorgde paden en trappen. Het hotel vinden zonder Engels ondertiteling van de bordjes was nog best lastig, maar met het vergelijken van de tekens zijn we er toch gekomen. De volgende ochtend om 5 uur op voor de zonsopgang. Zeer mooi, ook het commentaar en de opwinding van de chinezen die ons vergezelden. Die dag een mooie rondwandeling gemaakt, net ’n andere route dan de chinezen, dus we hadden de bergen voor ons alleen (“ waar zijn toch die chinezen?”). Woensdag weer de afdaling, helaas in de regen maar de bergen waren nog steeds mooi in de nevel. De afdaling was iets langer dan verwacht, 12 km trappen af, de spierpijn de volgende dag was navenant! Maar ook petje af voor de chinezen van alle leeftijden die samen met ons de berg afkwamen en bewondering voor de Chinese sjouwers die al het eten en bouwmateriaal naar boven droegen! Om 2 uur zaten we weer in de bus terug naar Shanghai en om 23 uur belden we weer aan bij park Avenue waar we verwelkomd werden met een heerlijk kopje soep.
Donderdagochtend weer een vertrouwd heerlijk ontbijt met Joyce op het balkon, dat was weer eens wat anders dan de crackers en de koekjes van de dagen ervoor! Die dag zijn we op weg gegaan naar het expo terrein. Helaas was het Holland huis alweer afgebroken, maar de lege shopping mall (“ waar zijn toch die chinezen”) en het China Art museum waren imposant. ’s Avonds in een Frans restaurant de start van het 60e levensjaar van Jos voorbereid. Vrijdag met Joyce op de brommertjes naar de Jaden Boeddha tempel, alvast wat souvenirs gekocht bij M50 en Jos op tijd van zijn werk gehaald, zodat hij met ons mee kon gaan shoppen in een grote bazaar. We hadden tenslotte iemand nodig die ook nog een beetje chinees spreekt, leuk dat afdingen….! In een klein winkeltje hebben we nog op traditionele wijze diverse soorten thee geproefd (en gekocht natuurlijk).
Zaterdag hebben we eindelijk veel chinezen gevonden in de oude stad, maar gelukkig ook weer de rust in de Confucius tempel, wat een mooi plekkie in deze metropool. En om de hoek bevinden zich weer enkele oude wijkjes waar we gewoon doorheen konden scooteren. Geweldig om zo het Chinese leven aan je voorbij te zien trekken. ’s Avonds hebben we ons vergaapt aan de acrobatiekkunsten van de Chinezen in een theater, erg mooi.
Op de verjaardag van Joyce vroeg uit de veren om met de trein naar het West Lake van Hangzhou te gaan. We werden enigszins gehinderd door 2 marathons (1 in Shanghai en 1 in Hangzhou), daarom hebben we de Lingyu tempel in de bergen in de middag gedaan. Weer een zonsondergang gemist…., maar de tempel was zeer de moeite waard. ’s Avonds heerlijk gegeten bij de Japanner en vervolgens nog gedanst met de chinezen op straat en afsluitend een verlichtte fonteinenshow voor de jarige Joyce, goed geregeld Jos!
De laatste dag een klein waterstadje, Qibauo, bezocht. Wat wordt er toch veel en bijzonder gegeten in China. Wat dacht je van een kip in klei gaar gestoomd, kuikentjes of krabben aan een spies, allerlei onderdelen van het varken en allerlei zoetigheden op een stokkie. Natuurlijk mocht voor ons, als afsluiting, het Dadong Duck restaurant niet ontbreken en hebben ook wij gesmuld van deze Chinese traditie. Al met al was het een superreis.
Wat is ons nu het meeste opgevallen:
1. het naast elkaar bestaan van de traditionele Chinese cultuur en de moderne nieuwe wereld, bijvoorbeeld in de vorm van met handelswaar opgestapelde bakfietsen versus de glimmende nieuwe grote (vaak westerse) auto’s
2. de knusheid van Shanghai door de vele platanen (bomen) langs de wegen
3. de enorme hoeveelheid verlichting in de stad, allerlei kleuren, knipperend, maar wel om 22 (23?) uur uit!
4. de tolerantie van de chinezen, weinig gefoeter op elkaar in verkeer, alleen af en toe wat toeteren
5. de gigantische hoeveelheid woontorens versus de betrekkelijke rust in diverse delen van de stad. Wat ons bezighield was de vraag: “waar zijn al die chinezen toch?”. Inmiddels weten we het volgende:
a. aan het werk: bij ieder kruispunt van enige omvang staan minstens 4 mensen en 1 opzichter
b. aan het werk: bij iedere bezienswaardigheid zeker 5 mensen bij de ingang: (gratis) ticket uitdelen/verkopen, controleren, knippen, stempelen en de weg wijzen
c. aan het werk: iedere straat heeft een straatveger
d. aan het werk: veel bewakers bij gebouwen
e. aan het werk: handel bedrijven in kleine winkeltjes en heel veel eettentjes
f. onder de grond: een korte berekening samen met Jos over de capaciteit van het metronet: per metrolijn 6 wagons met in de spits 500 mensen per wagon x 10 metrolijnen die elk iedere 3 minuten rijden. Dat zijn heel veel chinezen!
Tot slot, wat ons zeker bij blijft van deze reis is de enorme gastvrijheid en reisleiderskwaliteiten van Jos en Joyce. Ze kunnen altijd nog een reisbureau gaan beginnen. In één woord TOP!
Op de terugweg in het vliegtuig genieten we nog na van een geweldig verblijf in Shanghai bij Jos & Joyce. Vliegend op 11 km hoogte hebben we dit verslag geschreven.
In het eerste weekend hebben we gelijk de pracht en praal van de Bund bekeken, inclusief de Pearl Tower; indrukwekkend. De zonsondergang vanaf de Pearl Tower hebben we helaas niet gehaald, er waren teveel chinezen op hetzelfde idee gekomen! Door 2 dames in maanpakjes werden we, met slofjes aan, in een lift naar boven ‘geschoten’. De verlichtte stad vanaf 351 meter hoogte was erg mooi. Verder uiteraard ook de roots van de Communistische Partij bezocht in Xintiandi, heerlijk op de brommertjes door de Franse concessie gereden en geflaneerd in het park. Hier konden we genieten van de zon, een karaoke concert en musicerende en discussierende chinezen.
Maandag vertrokken we met de bus naar de gele bergen. Jos had via e-mail ’n mannetje geregeld (meneer Cheng) om ons op te halen van de bus. Hij had, zo vertelde hij later, 2 jongere dames verwacht. Gelukkig waren wij de enige 2 westerlingen in de bus, dus spotte hij ons (“dames van middelbare leeftijd”) en nam ons mee naar zijn klein restaurantje waar we wat gegeten hebben. Hij bracht ons vervolgens naar de volgende bus en met de kabelbaan waren we om ½ 5 boven. Zeer imposante bergen met goed verzorgde paden en trappen. Het hotel vinden zonder Engels ondertiteling van de bordjes was nog best lastig, maar met het vergelijken van de tekens zijn we er toch gekomen. De volgende ochtend om 5 uur op voor de zonsopgang. Zeer mooi, ook het commentaar en de opwinding van de chinezen die ons vergezelden. Die dag een mooie rondwandeling gemaakt, net ’n andere route dan de chinezen, dus we hadden de bergen voor ons alleen (“ waar zijn toch die chinezen?”). Woensdag weer de afdaling, helaas in de regen maar de bergen waren nog steeds mooi in de nevel. De afdaling was iets langer dan verwacht, 12 km trappen af, de spierpijn de volgende dag was navenant! Maar ook petje af voor de chinezen van alle leeftijden die samen met ons de berg afkwamen en bewondering voor de Chinese sjouwers die al het eten en bouwmateriaal naar boven droegen! Om 2 uur zaten we weer in de bus terug naar Shanghai en om 23 uur belden we weer aan bij park Avenue waar we verwelkomd werden met een heerlijk kopje soep.
Donderdagochtend weer een vertrouwd heerlijk ontbijt met Joyce op het balkon, dat was weer eens wat anders dan de crackers en de koekjes van de dagen ervoor! Die dag zijn we op weg gegaan naar het expo terrein. Helaas was het Holland huis alweer afgebroken, maar de lege shopping mall (“ waar zijn toch die chinezen”) en het China Art museum waren imposant. ’s Avonds in een Frans restaurant de start van het 60e levensjaar van Jos voorbereid. Vrijdag met Joyce op de brommertjes naar de Jaden Boeddha tempel, alvast wat souvenirs gekocht bij M50 en Jos op tijd van zijn werk gehaald, zodat hij met ons mee kon gaan shoppen in een grote bazaar. We hadden tenslotte iemand nodig die ook nog een beetje chinees spreekt, leuk dat afdingen….! In een klein winkeltje hebben we nog op traditionele wijze diverse soorten thee geproefd (en gekocht natuurlijk).
Zaterdag hebben we eindelijk veel chinezen gevonden in de oude stad, maar gelukkig ook weer de rust in de Confucius tempel, wat een mooi plekkie in deze metropool. En om de hoek bevinden zich weer enkele oude wijkjes waar we gewoon doorheen konden scooteren. Geweldig om zo het Chinese leven aan je voorbij te zien trekken. ’s Avonds hebben we ons vergaapt aan de acrobatiekkunsten van de Chinezen in een theater, erg mooi.
Op de verjaardag van Joyce vroeg uit de veren om met de trein naar het West Lake van Hangzhou te gaan. We werden enigszins gehinderd door 2 marathons (1 in Shanghai en 1 in Hangzhou), daarom hebben we de Lingyu tempel in de bergen in de middag gedaan. Weer een zonsondergang gemist…., maar de tempel was zeer de moeite waard. ’s Avonds heerlijk gegeten bij de Japanner en vervolgens nog gedanst met de chinezen op straat en afsluitend een verlichtte fonteinenshow voor de jarige Joyce, goed geregeld Jos!
De laatste dag een klein waterstadje, Qibauo, bezocht. Wat wordt er toch veel en bijzonder gegeten in China. Wat dacht je van een kip in klei gaar gestoomd, kuikentjes of krabben aan een spies, allerlei onderdelen van het varken en allerlei zoetigheden op een stokkie. Natuurlijk mocht voor ons, als afsluiting, het Dadong Duck restaurant niet ontbreken en hebben ook wij gesmuld van deze Chinese traditie. Al met al was het een superreis.
Wat is ons nu het meeste opgevallen:
1. het naast elkaar bestaan van de traditionele Chinese cultuur en de moderne nieuwe wereld, bijvoorbeeld in de vorm van met handelswaar opgestapelde bakfietsen versus de glimmende nieuwe grote (vaak westerse) auto’s
2. de knusheid van Shanghai door de vele platanen (bomen) langs de wegen
3. de enorme hoeveelheid verlichting in de stad, allerlei kleuren, knipperend, maar wel om 22 (23?) uur uit!
4. de tolerantie van de chinezen, weinig gefoeter op elkaar in verkeer, alleen af en toe wat toeteren
5. de gigantische hoeveelheid woontorens versus de betrekkelijke rust in diverse delen van de stad. Wat ons bezighield was de vraag: “waar zijn al die chinezen toch?”. Inmiddels weten we het volgende:
a. aan het werk: bij ieder kruispunt van enige omvang staan minstens 4 mensen en 1 opzichter
b. aan het werk: bij iedere bezienswaardigheid zeker 5 mensen bij de ingang: (gratis) ticket uitdelen/verkopen, controleren, knippen, stempelen en de weg wijzen
c. aan het werk: iedere straat heeft een straatveger
d. aan het werk: veel bewakers bij gebouwen
e. aan het werk: handel bedrijven in kleine winkeltjes en heel veel eettentjes
f. onder de grond: een korte berekening samen met Jos over de capaciteit van het metronet: per metrolijn 6 wagons met in de spits 500 mensen per wagon x 10 metrolijnen die elk iedere 3 minuten rijden. Dat zijn heel veel chinezen!
Tot slot, wat ons zeker bij blijft van deze reis is de enorme gastvrijheid en reisleiderskwaliteiten van Jos en Joyce. Ze kunnen altijd nog een reisbureau gaan beginnen. In één woord TOP!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
