drie weken in China

Op de verjaardag van onze koning kijken we terug op de derde week in China.
Samengevat: de eerste stappen naar een verblijfsvergunning zijn gezet, Fleur en Thijs zijn al een week in Shanghai; Sophie is gisteren ook aangekomen en de duizeligheid is onverminderd aanwezig.

Eerste Paasdag, zijn Fleur en Thijs, na het gezellige familiefeest ter ere van oma haar 90ste verjaardag, via Schiphol naar Shanghai gevlogen. Maandagmiddag kwamen ze in de stromende regen aan. Ze zijn veel samen op pad geweest en hebben zo'n beetje alle highlights van de stad gezien. Ze zijn zelfs nog twee dagen met de trein naar het Westlake in Hangzhou gegaan. Helaas hebben zij niet kunnen genieten van de prachtige zonsondergang waar het meer zo beroemd om is. Het weer speelde niet mee en de schoenen van Thijs hebben twee dagen nodig gehad om weer te drogen.... Zij hebben er wel de betere eettent gevonden dan wij verleden jaar....
Gisteravond is onze Sophie (helaas zonder Levtan) ook gearriveerd na een reis van bijna 32 uur! Vertraging ivm met slecht weer van het vliegtuig vanuit Dubai naar Nederland waardoor het niet snel genoeg weer startklaar was om te vertrekken en Sophie haar aansluiting naar Shanghai in Dubai ging missen. Ze heeft alvast een klein beetje geroken aan de stad waar ze aansluitend aan deze vakantie een collega met haar gezin gaat opzoeken.
Vanochtend dus een volle ontbijttafel! Erg gezellig!
Fleur en Thijs zijn vanmorgen nog naar de overkant van de rivier gegaan maar het weer is dusdanig grijs dat het geen zin heeft om de torens in te gaan. Nu is iedereen op de scootertjes en fietsje het verkeer onveilig aan het maken en vanavond gaan we met z'n allen Peking Duck eten.
Morgen vertrekken Fleur en Thijs naar Beijing om daar nog een week rond te kijken en een hiking over de muur te maken.

Afgelopen woensdag is, nadat we dat in Nederland tevergeefs hadden geprobeerd te krijgen, hier in China de eerste stap tot het krijgen een verblijfsvergunning voor mij gezet. Bureaucratie ten top!
In Nederland hadden de autoriteiten van de Chinese ambassade en het bemiddelingsbureau zich al in de haren gezeten, waarbij NXP in Shanghai, Nijmegen als ook in Amerika zich ermee moest bemoeien. Het ging om een brief die de ene partij beslist noodzakelijk achtte en de andere partij niet nodig vond en dus niet wilde afgeven... enfin, een ontzettend tenenkrommend en tijdverspillend gedoe! Uiteindelijk hebben de autoriteiten hier in Shanghai gezegd het te zullen gaan regelen als ik hier zou zijn. Nou hier ben ik!
Afgelopen woensdagochtend was ik kennelijk aan de beurt; mevrouw Anna (gele paraplu en roze nikes), tolk en medewerkster van het bureau dat zaken regelt voor expats van oa NXP ging er mee aan de slag.
We waren echter 'ongehoorzaam' geweest; ik had me niet binnen 24 uur na aankomst in het land bij een politiebureau gemeld zoals dat te doen gebruikelijk schijnt te zijn als je op een priveadres verblijft. De vorige 2 keer keer heb ik dat niet gedaan, onze kinderen niet en al het bezoek dat hier bij Jos is geweest ook niet. Foei! Stout!
Niemand zegt je dat bij je visumaanvraag of bij het binnenkomen van het land en nergens staat er ook maar iets over vermeld... Ik niet weten, ikke blond...
Enfin, Jos werd om 9 uur opgebeld; ik moest me alsnog direct en hoogstpersoonlijk komen melden op een politiebureau en ik zou een boete krijgen vertelde mevrouw Anna.
Tja, duizelig en met 'bibberende knietjes' :-) werd ik opgehaald door mevrouw Anna. Jos ging met de credit card mee; je weet maar nooit...
Op het politiebureau aangekomen werd ik al verwacht; ik moest voor een loket plaatsnemen en er werd me verteld dat het minstens een uur zou gaan duren eer al het 'paperwork' gedaan zou zijn, dat ik een boete zou moeten betalen en dat mijn parfum lekker rook...? Daar zaten we dan!
Een aftandse betegelde hal met wat vastgepinde krukjes voor een dikke glasplaat en daarachter de ambtenaren in een slecht zittend glimmende (van het wassen en strijken) blauwe broek met jack. Aan het einde een deur met een portier in een zo mogelijk nog lelijker pak die voor de politieagenten de deur openmaakte als ze eraan kwamen lopen. De rangen en standen waren duidelijk! De bureaustoelen waren oude zetels met leren bekleding.
Achter het loket was een meneer zeer druk bezig met belangrijk doen. Veel papier, gesteun, geknik, geram op een toetsenbord en nog veel meer papier.... Vervolgens moest mevrouw Anna naar buiten om ergens een stel fotokopieën te maken en daarna was ik aan de beurt. Op iedere bladzijde een handtekening en de datum van die dag met te tijd! en dat een stuk of 20 keer! Vervolgens een rode vingerafdruk op twee tegen elkaar liggende papieren en daarna moest ik een aantal keer stukjes tekst overschrijven dat ik begrepen had wat mij verteld was en de boete accepteerde enz. Daarna moest mevr. Anna hetzelfde doen met weer overal handtekening, datum en tijd! De tijd verschilde steeds... Toen kwam de boete. We hadden inmiddels wel begrepen dat die niet heel erg hoog zou zijn maar dit lachertje hadden we niet verwacht: 100 RMB = 11 euro....
Daarvoor hebben we de hele ochtend 'vermaak' gehad en is 1 ambtenaar en een tolk een hele ochtend bezig geweest. Hoe houden we de maatschappij draaiend?
Komende woensdag gaat dit circus verder met een medische keuring; wordt dus vervolgd!

Het weer- en eetpraatje:
Na een week druilerig regenweer begint het langzaam op te knappen. Voor komende week voorspellen ze mooi zonnig weer met temperaturen die oplopen naar 24/26 graden. Niet verkeerd! Jullie in Nederland hebben ook een lekker voorjaar. Heerlijk van genieten allemaal!
Qua eten is niet veel spannends te vertellen. Fleur en Thijs hebben de Chinese variant van de Mac Donalds geprobeerd. Een heel groot foodplein met lopend buffet waar de schaaltjes noedels, groenten en rijst; maar ook kikker op een stokje, schildpad en zwempootjes van de eend klaarstonden. Als het er maar druk is....
Zondag hebben we met z'n allen Peking eend gegeten. Dat was weer onwijs lekker en vooral heel erg gezellig!

Fleur en Thijs zitten nu in Beijing en Sophie loopt/fietst in Shanghai rond. Jos zit op zijn werk en heeft 1 en 2 mei vrije dagen en helaas zit ik nog voornamelijk thuis met een dolgedraaid hoofd.