terug in China

hallo allemaal,

Na een turbulente zomer is er nogal wat veranderd!

Sinds begin deze maand ben ik ambteloos burger! Ondanks het grote aantal verlof- en leeftijdsdagen, kreeg ik op mijn werk geen lang verlof meer (de vorige Chinaverlofaanvragen stonden ook al onder druk en gingen zeer moeizaam). Hierdoor hebben we besloten dat ik ook van deze unieke gelegenheid gebruik ga maken China wat langer en beter te leren kennen ipv van ons te voegen naar de grillen van een werkgeefster die niet bereid is mee te denken en een machtspelletje speelt! Het is jammer dat het op deze manier moet maar ooit is de maat vol! Ik heb (weliswaar met pijn in het hart) afscheid genomen van een leuke baan en ben nu voorlopig bij Jos in Shanghai. Ik zal wat heen en weer hoppen tussen China en Nederland het komende jaar en daarna zien we wel verder! Veel mensen vinden dat 'stoer'; wij voelen ons vooral bevoorrecht dat we dit kunnen doen, vinden het gezellig en ook best wel een beetje spannend!

Ons vertrek had daardoor wat meer voeten in de aarde dan de vorige keren, mede ook doordat we ons huis voor 2 maanden laten bewonen door 2 zusjes (vriendinnen van ex-collega Ingrid) die op zoek waren naar woonruimte....
Best spannend om je huis aan een ander te geven en vervolgens je eigen spullen in verhuisdozen te pakken. De bovenverdieping is een beetje leeggemaakt en voorlopig in onze slaapkamer gestald. De dames hebben hun intrede gedaan en het gevoel en het contact is goed. We hopen dat we aan het eind van de rit geen illusie armer zijn maar een positieve ervaring rijker!

Nadat we op Schiphol de koffers hadden afgegeven (weer 3 x strak 23 kg!) bleek dat de KLM Jos als 'frequent flyer' omgeboekt had naar de eerste klas en mij hadden laten zitten in, ook helemaal niet verkeerd, de 'comfort class'. Het gaf even wat verwarring toen Jos teruggeboekt wilde worden naar zijn oude stoel en het uiteindelijke resultaat was dat we samen in de business class terecht kwamen in het bovendek, met goed zicht op het deurtje van de piloot en een welkomsdrankje bij binnenkomst. Je zou vliegen 'bijna' leuk gaan vinden....

Bij aankomst in Shanghai komt de ware chinees weer bovendrijven. Iedereen, voornamelijk Europeanen, staat geduldig te wachten om uit het vliegtuig te mogen stappen, business en comfort stappen als eerste uit; beginnen de eerste rijen in de economy zich te roeren! Een meneer met krukken op de voorste rij staat al bijna buiten terwijl de trap (ja, we moesten met bussen naar de aankomsthal) nog niet is aangeschoven en wordt door de stewardess nog net teruggetrokken. Vervolgens maken bijbehorende familieleden zich breed en tetterde iedereen een woordje mee op z'n chinees... De meneer en zijn gevolg wordt tot kalmte gemaand door de stewardess maar die chinezen zullen niet rusten voordat ze vooraan staan. Uiteindelijk vormen 3 stewardessen een cordon zodat het boven- en voordek kunnen uitstappen. in de douanehal worden we voorbij gereden door een rolstoel met die meneer met krukken. Ik weet gelijk weer waar ik ben....

China!
Wat opviel bij bij de douane dat er geen foto meer van je werd gemaakt. Voorheen moest je bij het loket in een camera kijken, maar die waren weggehaald. Wel werd er nog druk op een toetsenbord geramd en druk met stempels gedaan.
Doordat ik nu een verblijfsvergunning heb ging alles sneller en makkelijker en waren we er vlotjes doorheen. Nog wat geduw en getrek bij de bagageband maar bij de uitgang had onze chauffeur ons al snel gezien en waren we op weg naar huis!

Nadat Jos zijn koffer had uitgepakt en we de kasten een beetje hadden herschikt, hebben we voor zondag toch maar een ikea-uitje gepland. Met een auto naar de andere kant van de stad en een extra ladenkast en een schoenenkast gekocht. We kregen de inhoud van de koffers gewoon niet weggewerkt! Chronisch plaatstekort!
Jos is maandag en dinsdag gaan werken en ik heb die dagen benut met uitpakken en opruimen. Jos had echt z'n best gedaan om alles een beetje op orde te houden maar een nrc-bijlage van de vorige reis mag wat mij betreft na 2 maanden wel een keertje weg.... Alles wat enigszins belangrijk zou kunnen zijn aan papiertjes, frutsels, blaadjes, boekjes, folders enz heb ik op een stapeltje gelegd zodat hij het kon uitzoeken.... dat stapeltje heeft hij in een laatje gemikt en daar ligt het nu te wachten..... laatje = voorportaal van vuilnisbak!

1 Oktober begon hier de Golden Week; een hele week vakantie ter gelegenheid van de oprichting van de republiek, nu 65 jaar geleden. Daarvoor moeten de mensen dan wel de zondag ervoor naar de baas. Dus uiteindelijk hebben ze 4 vrije dagen. Bij Jos was deze zondag uitgeroepen tot een verplichte vrije dag en hij had dus het weekend ervoor gewoon vrij.
Dit jaar hebben tijdens de Golden Week 8 miljoen toeristen (chinezen) Shanghai bezocht. Het was druk! Overal werden rode lampionnen en vlaggen opgehangen. Ook bij de entre van onze compound, de security liepen met rode mouwbanden om.
De Pearltower was roder dan rood en ook de andere gebouwen in Pudong deden mee in de rode vlaag van feestvreugde.
Veel restaurants waren een aantal dagen dicht, het verkeer was rustiger en op de Bund was het mega-druk! Men had straten voor het verkeer afgezet en eenrichtingswegen gemaakt voor de voetgangers; de ene weg naar de Bund toe en de andere weg er van af. Om de 10 meter stond een militair langs de stoep met pet en in de houding. De wegen evenwijdig aan de Bund waren nog wel toegankelijk voor fietsverkeer en taxi's en de kruispunten werden bij het wisselen van het de kleur van het stoplicht door militairen met lint in marstempo en in de houding afgezet of vrijgegeven. Een voor ons bizar schouwspel!
De straathandel floreerde goed. Er werd van alles aangeboden, van verlichte mickeymouse-oren, kroontjes, strikken, ezelsoren, zwaarden tot bloemenkransjes en iedereen van jong tot oud loopt ermee! Ach, en ik ben niet te beroerd om de handel te ondersteunen!
Kroontje en bloemenkransje zijn leuke items voor carnaval. Ze kunnen geleend worden!

Het is hier nog heerlijk nazomer weer, tussen de 21en de 25 graden. De avonden zijn fris en afgelopen weekend hebben we veel wind gehad. Maar overdag hebben we tot ongeveer twee uur zon op ons balkon en dat is natuurlijk heerlijk voor het ontbijt en uitgebreid koffie al dan niet met verse,nog warme, cheesecake.
We hebben het heel rustig aan gedaan afgelopen weken!
Er moest veel bijgeslapen worden en we hebben uitgebreid de kranten gelezen, ontbeten, gelummeld (Jos heeft zichzelf op het chinese google gezocht en staat daar op nr 1), filmpjes gekeken, restaurantjes uitgeprobeerd, boodschapjes gedaan, nieuwe apps geïnstalleerd zodat facebook werkt en we beter kranten kunnen downloaden en nieuwe dingen aan de inventaris toegevoegd zoals een fatsoenlijke strijkplank. Ons huis wordt steeds meer 'thuis'!
We hebben gezellig door de stad getoerd met de scootertjes en nieuwe routes uitgezocht. Alles zeer relaxed! Voor de komende wintermaanden hebben we op een van onze tochtjes een legpuzzel (1000 stukjes) van een boeddha bestaande uit kleine afbeeldingen van verschillende boeddha's gekocht in een winkel waar ze alleen maar legpuzzels verkochten. Je rijdt er toevallig langs.... Nu nog een plaat om de puzzel op te maken zodat niet de hele tafel in beslag wordt genomen; daar moeten we nog toevallig langsrijden....
Daarnaast hebben we in huis de vloeren, met op een doek genaaide pannensponsjes, schoongeschrobd en de ramen maar eens gewassen. Oh, wat is het opgeknapt; zelfs Jos ziet het! Je durft weer op blote voeten te lopen...
Onze Chinese schoonmaakster werkt lang, maar lang niet hard en het Chinese 'schoon' is van een hele andere orde dan het Nederlandse 'schoon'.... Ach wat kan je ook verwachten, ze verdienen amper iets! Ik ken inmiddels de hele familiegeschiedenis en heb alle foto's van onze ayi gezien, van eigen kinderen (zoon van 3 en dochter van 22), man, moeder vader, schoonmoeder en de dochter van zus tot de vrouw van broer van man.... een albino! Zelfs haar trouwfoto is voorbij gekomen! Het is een hele aardig vrouw, spreek voor een chinees zeer behoorlijk engels, ze heeft haar eigen slippers onder het logeerbed staan en neemt haar eigen thermoskan thee mee, maar het was afgelopen week wel even schrikken toen ze mij weer zag zitten....

De komende weken staan in het teken van de voorbereiding op de komst van Jos zijn 2 zusjes Toos en Monique. We moeten het 'wagenpark' nog uitbreiden met een extra scootertje voor de logees en een gewone fiets, zodat ik ook nog wat aan lichaamsbeweging krijg. Verder ga ik mij inschrijven bij een taleninstituut en moet ik van onze kinderen een kookcursus gaan volgen zodat zij ook nog iets overhouden aan dit avontuur, nl een moeder die niet alleen chinees spreekt maar ook chinees kan koken! We zullen zien wat gaat lukken....

groetjes, Jos en Joyce